maandag 20 februari 2012

Whitney Houston twaalf keer op herhaling

Tussen haakjes staat de positie deze week/het jaar + de positie toen het nummer voor het eerst een hit was.

I will always love you (5/1992-1)
Greatest love of all (28/1986-24)
One moment in time (30/1988-6)
All at once (39/1985-6)
I wanna dance with somebody (Who loves we) (42/1987-1)
I have nothing (48/1993-23)
Saving all my love for you (62/1985-16)
Didn't we almost have it all (65/1987-17)
Run to you (66/1993-47)
My love is your love (80/1999-2)
I'm every woman (87/1993-4)
How will I know (100/1986-12)


Het zou de mooiste nacht van het jaar worden en dus was ze er speciaal voor naar Beverly Hills gekomen. Jaarlijks hield Clive Davis, haar ontdekker, een groot feest aan de vooravond van de uitreiking van de Grammy Awards en daar was ze elk jaar bij. Donderdag had ze nog op een pre-party opgetreden met Kelly Price en zongen ze beiden ‘Yes, Jesus loves me’. En zondag zou ze er weer bij zijn, de Grammy Awards!
Maar het liep anders. Op zaterdagmiddag 11 februari 2012, tussen 3 en 4 uur lokale tijd, vond haar broer Gary haar lichaam in de badkuip van kamer 434 in het Hilton hotel. Direct werd de beveiligingsdienst van het hotel gealarmeerd, waarna de hulpdiensten in korte tijd ter plekke waren. Reanimeren had echter geen zin meer en om 15.55 uur lokale tijd (zondagochtend 00.55 uur onze tijd) is ze doodverklaard. Whitney Houston werd 48 jaar. Afgelopen zaterdag vond de afscheidsdienst plaats in de New Hope Baptist Church in Newark, New Jersey, waar ze ooit begon met zingen. Zondag is ze in besloten kring begraven op de Fairview-begraafplaats in Westfield in New Jersey, naast haar vader die in 2003 overleed.

Whitney Elizabeth Houston is geboren op 9 augustus 1963 in Newark, New Jersey. Haar moeder, Emily Drinkard, trouwde in 1959 met John Houston, haar tweede man. Als Cissy Houston zong ze bij onder andere Aretha Franklin en Elvis Presley. In 1963, het jaar dat Whitney werd geboren, vormde ze samen met Dee Dee Warwick (zus van Dionne Warwick) en Doria Troy het trio the Sweet inspirations.

Whitney komt dus uit een muzikaal nest. Op haar elfde trad ze in de voetsporen van haar moeder, leerde pianospelen en mocht ze de solo doen in het Junior gospel choir van de New Hope Baptist church van Newark. Ze zat op een katholieke meisjesschool en al die tijd stimuleerde haar moeder haar door te gaan met zingen. In 1977 was ze te horen op ‘Life’s a party’ van de Michael Zager band (hier bekend van ‘Let’s all chant’). Het jaar daarop zong Whitney mee op ‘I’m every woman’ van Chaka Khan (#15 in 1979), een nummer dat ze in 1993 ook zelf opnam met Chaka in het koor (#4) en nu op herhaling gaat op #87.

fotomodel

Voordat Whitney volledig voor het zingen ging, was ze korte tijd fotomodel en stond ze op de cover van diverse bladen. Twee keer, in 1980 door Michael Zager en in 1981 door Elektra records, werd haar een platencontract aangeboden, maar haar moeder vond dat ze eerst haar school moest afronden. In 1983 trad ze met haar moeder op in een nachtclub in New York. Gerry Griffith, scout van Arista records, zag het en was zeer onder de indruk. Hij overtuigde Clive Davis, hoofd van Arista, om ook eens een optreden bij te wonen. Davis was ook onder de indruk en bood haar een wereldwijd contract aan.

contract

Nu ging moeder Cissy wel akkoord en in 1984 debuteerde Whitney met ‘Hold me’, een duet met Teddy Pendergrass. In de Amerikaanse hitparade bereikte het nummer de 46e plaats, bij ons kwam het tot #24, maar dan pas in 1986, na het succes van ‘All at once’ (#6) en ‘Saving all my love for you’ (#16), beide in 1985. Daarna stroomden de hits binnen, met als hoogtepunt een #1-hit in 1987 voor ‘I wanna dance with somebody (who loves me)’. In Amerika was het haar vierde #1-hit, waarna er nog drie zouden volgen. Daarmee scoorde ze zeven #1-hits op een rij en dat is daarna nog geen enkele artiest gelukt.

film

Zoals vaak met succesvolle zangers en zangeressen, worden ze gevraagd voor een film, zo ook Whitney. Na diverse aanbiedingen te hebben afgeslagen, tekende ze in 1992 voor ‘The bodyguard’. Ze speelt daarin Rachel Marron, een superster die wordt gestalkt door een fan. Frank Farmer (een rol van Kevin Kostner) speelt haar bodyguard, waar ze verliefd op wordt. Ondanks vernietigende kritieken op haar acteren, wordt de film een succes. De soundtrack levert vijf hits op, waaronder ‘I will always love you’, origineel van Dolly Parton. De versie van Whitney wordt een wereldwijde #1-hit (bij ons 6 weken in 1992/1993) en er worden meer dan 12 miljoen stuks van verkocht. Ook nu is het overal het populairste nummer, bij ons gaat het op herhaling op #5.

tweede keus

Aanvankelijk zou Whitney helemaal niet ‘I will always love you’ zingen, maar ‘What becomes of the broken hearted’ van Jimmy Ruffin. Aangezien dat nummer al gebruikt werd in 1991 in de film ‘Fried green tomatoes’ in de versie van Paul Young, vroeg Whitney om een ander nummer. Kevin Costner kwam toen aanzetten met ‘I will always love you’ in de versie van Linda Ronstadt op haar album ‘Prisoner in disguise’ uit 1975, dat meer country is. Vervolgens pasten Whitney en haar producer David Foster het nummer zodanig aan tot de versie zoals wij het kennen, inclusief het à capella gezongen intro. Haar platenmaatschappij, Arista records, was echter bang dat het geen hit zou worden, vanwege dat intro. Whitney en Kevin hielden echter voet bij stuk, en de rest is geschiedenis.

afscheid

I will always love you’ is oorspronkelijk een nummer van Dolly Parton. Zij schreef het nummer voor haar partner en mentor Porter Wagoner, waarvan ze in 1973 zakelijk afscheid nam. Parton zong het nummer op 13 juni 1973 in voor haar album ‘Jolene’ dat op 27 februari 1974 uitkwam. Op 6 juni 1974 verscheen ‘I will always love you’ op single en bereikte de eerste plaats van de Amerikaanse countryhitparade.

Elvis Presley wilde het nummer ook graag opnemen, en ook Parton had daar wel oren naar. Dat veranderde opslag toen Colonel Tom Parker, de manager van Elvis, meldde dat dan 50% van de rechten automatisch overgingen naar Elvis, eh Parker dus. Een verstandige meid is op haar rechten voorbereid en dus zag Parton daarvan af. Verstandig, want nog steeds kan ze daar goed van leven.

bordeel

In 1982 nam Dolly Parton het nummer opnieuw op voor ‘The best little whorehouse in Texas’, de filmversie van de gelijknamige musical uit 1978. Parton speelt in de film de rol van Miss Mona, bazin van ‘The chicken ranch’, een bordeel, die een affaire heeft met Sheriff Ed Earl Dodd (een rol van Burt Reynolds). Ook deze versie kwam op single uit, in juli 1982, en stond in no-time bovenaan de countryhitparade.

Overigens werd in reclames en op posters, de titel van de film aangepast tot ‘The best little cathouse in Texas’ of ‘The best little chicken house in Texas’, omdat ‘The best little whorehouse in Texas’ (de beste hoerenkast van Texas), voor veel Amerikaanse harten te schunnig was. De tweede versie van Dolly Parton stond bij ons in 1983 twee weken op de tweede plaats, bijna tien jaar dus voordat Whitney er een #1-hit mee scoorde.

succes tanende

Hoewel Whitney na de nummers uit ‘The bodyguard’ nog diverse hits scoort, blijven echt grote hits uit. Uitzonderingen zijn drie nummers, waaronder twee duetten, ‘When you believe’ met Mariah Carey (#4 in 1998) en ‘Could I have this kiss forever’ met Enrique Iglesias (#2 in 2000). De derde is ‘My love is your love’ (#2 in 1999).

huwelijk en scheiding

Op 18 juli 1992 trouwt Whitney met zanger Bobby Brown, waarvan ze op 4 maart 1993 dochter Bobbi Kristina krijgt. Brown beland diverse keren in de gevangenis en heeft losse handjes. Door hem raakt ze verslaafd aan cocaïne dat zijn weerslag heeft op haar stem, waardoor haar carrière verder in het slop raakt. In 2006 gaan de twee uit elkaar en op 24 april 2007 wordt de scheiding uitgesproken.

(eerste) comeback

In 2009 werkt ze met Clive Davis aan het album ‘I look to you’, waarmee ze haar comeback maakt. Het album komt in diverse landen binnen op de eerste plaats, waaronder Nederland, maar het succes blijkt van korte duur. Na elf weken is het alweer uit de albumlijst verdwenen. Daarna komt het nog twee keer terug wat het totaal op 25 weken brengt, een fractie van veel van haar voorgaande albums.

maar geen tweede comeback

Desalniettemin is Whitney met 170 miljoen albums wereldwijd één van de meest succesvolle artiesten. De soundtrack van ‘The bodyguard’ is met 44 miljoen exemplaren, de bestverkochte soundtrack aller tijden. Vorig jaar is ze weer beginnen met acteren in de film ‘Sparkle’, een remake van de gelijknamige film uit 1976, geïnspireerd op de carrière van the Supremes, de groep van Diana Ross. ‘Sparkle’, met naast Whitney, Jordin Sparks en Cee Lo Green, gaat in augustus in première.

Daarnaast was ze gepolst voor jurylid bij de Amerikaanse versie van X factor. Simon Cowell (bedenker van X factor): “Als de keuze aan mij was, zou ik haar graag in de show hebben. Zij zou namelijk de ultieme mentor voor elke deelnemer zijn”. Tevens was er sprake van een nieuw album, ze zou daarvoor al enige voorschotten hebben ontvangen, zelf was ze namelijk volledig blut. En dan te bedenken dat ze in 2001 een contract had afgesloten voor zes albums ter waarde van $100 miljoen!

zelfgekozen dood?

Er gaan diverse geruchten over haar dood en de tijd daarvoor. Zo zou ze al een aantal dagen bezig geweest zijn met de dood. Aan vrienden en familie had ze laten weten een voorgevoel te hebben. Daarnaast las ze veel in de bijbel en zou meerdere malen tegen vrienden hebben gezegd: ‘Ik ga Jezus zien, ik wil Jezus zien.’
Volgens diezelfde geruchten zouden familieleden hebben gezegd dat ze overleden is door een combinatie van het antidepressivum Xanax en alcohol. Ze zou al overleden zijn voordat haar hoofd onder water verdween, en dat zou dus betekenen dat ze niet verdronken is. Allemaal geruchten dus. We weten het pas zeker als het rapport van de lijkschouwing openbaar wordt gemaakt en dat zal nog enkele dagen duren.

medicijnen/alcohol

Als Whitney overleden is aan medicijnen en/of alcohol, dan is zij de derde artiest in korte tijd. Op 25 juni 2009 overleed Michael Jackson (50) aan een overdosis propofol. Vorig jaar, op 23 juli 2011, is Amy Winehouse (27) overleden aan een alcoholvergiftiging. En op 11 februari 2012, zoals het nu laat aanzien, Whitney Houston (48) aan Xanaz en alcohol. Van de drie koos Michael niet zelf voor zijn dood, maar was Conrad Murray, zijn lijfarts, nalatig geweest bij het gebruik van het narcosemiddel bij de behandeling van slaapproblemen van The king of Pop.

postume hits

Bij ons werd het bericht over de dood van Whitney Houston pas in de loop van de zondagochtend echt nieuws. In de uren daarna werden haar nummers over de hele wereld veelvuldig gedownload, waarvan ‘I will always love you’ het meest. Het resultaat daarvan zien we deze week terugkomen in de diverse hitparades.

Bij ons zijn dat er 28 van de 38 hits die ze scoorde tussen 1985 en 2009, 12 in de Single Top 100, 16 in de Bubbling Under. In de Britse Single Top 200 staan 23 nummers van haar genoteerd. In de afgelopen week zijn er daar 127.000 singles/downloads en 73.000 albums verkocht. ‘I will always love you’ verkocht ook daar het meest en gaat op herhaling op #14.

Als we ons beperken tot de Single Top 100 en een vergelijking maken qua hits in de eerste hitparade na het overlijden, met andere artiesten die zijn overleden, komen we tot het volgende overzicht. Tussen haakjes staan de sterfdatum, de datum van de eerste hitparade waarin de invloed van het overlijden zichtbaar was en het aantal echte verkoopdagen:
33x: Michael Jackson (25 juni 2009 – 4 juli, 7 dagen)
12x: Whitney Houston (11 februari 2012 – 18 februari, 5 dagen)
8x : Ramses Shaffy (1 december 2009 – 5 december, 3 dagen)
7x : Amy Winehouse (23 juli 2011 – 30 juli, 5 dagen)
In de tweede week na zijn overlijden was het aantal hits van Michael Jackson opgelopen tot 39 stuks, waarvan vier bij de bovenste tien.

Nederlands?

Nitcholas Drinkard, de opa van Whitney, van Cissy, haar moeders kant dus, is van Afro-Amerikaanse afkomst en heeft naar het schijnt Nederlandse voorouders.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten