vrijdag 4 mei 2012

Hitflits: The Kyteman orchestra pakt Trijntje Oosterhuis terug

Vorige week deed the Kyteman orchestra al een aanval op de eerste plaats, maar was Trijntje Oosterhuis met haar album ‘Wrecks we adore’ nog te sterk. Deze week probeert Colin Benders met zijn orkest het opnieuw en dit keer met succes. Na een afwezigheid van twee weken pakt the Kyteman orchestra de eerste plaats terug met het gelijknamige album en staat nu in totaal voor de derde week bovenaan de Album Top 100. Twee weken geleden werd het album van de eerste plaats verdreven door … Trijntje Oosterhuis! Zij zakt naar de tweede plaats en levert relatief meer dan een kwart in.

Van de eersteweeks noteringen is er geen een die ook maar een moment in de buurt is geweest van de #1-positie. De hoogste is ‘Little broken hearts’ van Norah Jones op #3. Vlak daaronder, op #4, maar met nog geen half procent verschil, komt ‘The rush of life’ van VanVelzen binnen, waarmee Roel na ‘Unwind’ (#1 in 2007), ‘Take me in & hear me out’ (#8 in mei) en ‘Hear me out’ (#9 in september), beide in 2009, zijn vierde top 10-album op rij scoort. Vorige week donderdag, 27 april, heeft Roel, naar eigen zeggen ‘zijn meest persoonlijke album’, gepresenteerd op het dak van Nationale Nederlanden in Rotterdam.

Goed nieuws voor de liefhebbers van Alabama shakes (waaronder wij ook onszelf rekenen), want hun debuutalbum ‘Boys & girls’ stijgt van 11 naar #7; de hoogste notering tot deze week was twee keer #10. De stijging dankt de groep mede aan het concert, afgelopen dinsdagavond in ‘Bitter zoet’ in Amsterdam, en het optreden even daarvoor in De Wereld Draait Door.

Het restant eersteweeks noteringen:
#17 Jaman: In m’n dromen [NL]
#27 Marilyn Manson: Born villain
#38 Dash Berlin: #musicislife [NL], tranceproject uit Den Haag bestaande uit Eelke Karlsberg, Sebastiaan Molijn en Jeffrey Sutorius
#44 Europe: Bag of bones, 9e studioalbum van de groep van ‘The final countdown’, hit van het jaar 1986, ze bestaan dus nog steeds!

#48 Jodymoon: The life you never planned on [NL], duo uit Maastricht bestaande uit Digna Janssen (zang, piano) en Johan Smeets (gitaar, dobro, banjo, percussie, zang). Live worden ze ondersteund door Marie-José Didderen (cello) en Wim Spaepen (viool)


#50 NNB: Bjusterbaarlijk hurd [NL], tweede album van Friese rockband, die bestaat sinds 2007
#58 Johnny Contant: De zwarte ruiter [NL], alter ego van de Zeeuw Sven Cruson
#61 George Harrison: Early takes vol. 1
#62 Santigold: Master of my make-believe
#70 Walter Trout: Blues for the modern daze
#72 Toots Thielemans: 90 yrs.
#77 Marlous: Verslaafd aan muziek [NL]
#83 Moonspell: Alpha noir, Portugese band
#99 Dandy warhols: This machine

In de Back Catalog Top 50, de lijst met oudere albums blijft ‘The ultimate collection’ van Whitney Houston het bestverkochte album, voor de achtste week inmiddels. Wel dreigt ‘19’ van Adele, want dat volgt op nog geen 5%. Wellicht dat het haar volgende week lukt om de eerste plaats ter heroveren.

We hadden twee scenario’s klaarliggen voor de #1 in de Single Top 100. De meest voor de hand liggende pakken we nu uit de kast.

De gehele week voerde ‘I follow rivers’ van Triggerfinger de voorlopige lijst aan, op ruime afstand gevolgd door ‘Balada’ van Gusttavo Lima. Vanaf donderdag werd de afstand tussen de twee nummers kleiner en leek het er zelfs even op dat Lima nog de eerste plaats zou pakken. Als de hitweek een dag langer was geweest, was het hem zeker gelukt. Nu moet hij genoegen nemen met een tweede plek, maar met uitzicht op de #1, want het verschil is slechts 7%. En dus blijft Triggerfinger, nu al voor de negende achtereenvolgende week, de bovenste beste.

Het Europees Kampioenschap voetbal begint pas over een maand, maar de eerste voetbalhit wordt nu al gescoord: ‘Nederland is weer helemaal oranje’ door Wilfred Genee & Johan Derksen, hoogste eersteweeks op #10. Het nummer maakt deel uit van een heel album met EK-liedjes, waarvan de opbrengst bestemd is voor de stichting Spieren voor spieren. Het zal zeker niet de laatste voetbalhit dit jaar zijn!

Naast de hit van Genee & Derksen op #10, is ‘Kom maar op’ van Jeroen van der Boom, het tweede nummer dat niet eerder in de top 10 stond. Het nummer stijgt in de vierde week van 11 naar #8 en is Jeroen zijn eerste top 10-notering sinds de #1-hit ‘Niemand anders’ (eind 2011) en zijn dertiende in totaal.

De andere, tien, eersteweeks noteringen deze week zijn de volgende:
#38 Frans Duijts & Django Wagner: In ons café
#69 Bløf: Later als ik groter ben
#81 Nelly Furtado: Big hoops (bigger the better)
#82 Jack Kunkels: De mooiste tijd van het jaar
#84 Avicii: Silhouettes
#86 Jordan Peeters: Ik geloof in jou
#88 David Guetta: The alphabeat
#94 Jan van Est: Ik ben zo blij vandaag
#98 Calvin Harris feat. Ne-Yo: Let’s go
#99 Rufus Wainwright: Out of the game

Normaal gesproken besteden we geen aandacht aan nummers die op herhaling gaan. Maar deze week maken we daar een uitzondering voor. Afgelopen woensdag werd Ajax voor de 31e keer Landskampioen. Als gevolg van het hele gebeuren hierom heen, gaat ‘De Ajax marsch (het officiële clublied)’ van de Ajax marsch op herhaling op #87. Het nummer stond vorig jaar twee weken genoteerd (n.a.v. de 30e Landstitel) met als hoogste notering #23.

Morgen is het 5 mei, bevrijdingdag, dag van de vrijheid. Ook al wordt het geen echte zonnige dag, laat dat jou er niet van weerhouden om één van de dertien bevrijdingsfestivals (de veertiende in Apeldoorn gaat niet door vanwege het ontbreken van genoeg beveiliging!) te bezoeken met optredens van onder andere Go back to the zoo, Alain Clarke en Nick & Simon, dit jaar de ambassadeurs van de vrijheid. Vier in ieder geval je vrijheid en geef het door, want vrijheid is niet vanzelfsprekend! Veel plezier.

Na het weekend melden we ons weer met een nieuwe Megaman.

zondag 29 april 2012

Megaman bij week 17 – 28 april 2012

Welkom bij de Megaman, waarin Triggerfinger Canadese zangeres ver voor blijft, Rihanna scoort met een Australisch cabaretliedje, Henk Bernard zijn hits uit Duitsland haalt, Willem Barth met een nieuw geluid komt en Twenty 4 seven op de oude voet doorgaat, maar dan wel met een nieuwe zangeres. Dat en meer over de hits in de Single Top 100 van deze week.

Triggerfinger blijft Canadese zangeres ver voor

Triggerfinger: I follow rivers (live @ Giel! – VARA 3FM’) (1) *** achtste week op #1 ***
In de Vlaamse hitparade is Triggerfinger na zeven weken de eerste plaats kwijt. De Braziliaanse zanger Gusttavo Lima sprint daar in de tweede week met ‘Balada’ naar de eerste plaats. De grote vraag was deze week, zou hem dat ook in Nederland lukken? Nee, Lima boekt weliswaar een winst van 25 plaatsen, maar moet voorlopig Carly Rae Jepsen met ‘Call me maybe’ voor zich dulden. Jespen verkoopt een kwart minder dan het nummer van Triggerfinger, waarvan de afgelopen week ruim 6.000 stuks zijn verkocht.

Voor deze week blijft ‘I follow rivers’ van Triggerfinger dus #1 in de Single Top 100, en dat voor de achtste week. De voorlaatste keer dat een nummer zolang bovenaan stond, was in 2009: ‘Halleluja’ van Lisa, dat het zelfs tien weken volhield. De voortekenen wijzen er niet op dat Triggerfinger de komende week het veld moet ruimen en ach die tiende week komt dan ook nog wel.

alleen nog verkoop

Er zijn lijsten waar de groep wel hun eerste plaats moet inleveren, maar die tellen ook een subjectief gegeven als airplay mee. In de Single Top 100 tellen nu nog uitsluitend de aantallen downloads en fysieke cd-singles mee. GfK Dutch Charts, de instantie die de meeste hitparades samenstelt, onderzoekt hoe nog dit jaar muziekstreaming (zoals Spotify, dat al aan hen rapporteert) kan worden meegenomen voor de Single Top 100. De grote vraag hierbij is, wat voor wegingsfactor moet je dat dan geven ten opzichte van een download of een fysieke cd-single? Sinds maart van dit jaar wordt voor de Amerikaanse Billboard Hot 100 streaming meegenomen, maar heeft nog geen noemenswaardige noteringen opgeleverd.

Wiz Kalifa lift mee op succes Maroon 5

Maroon 5 feat. Wiz Kalifa: Payphone (21) *** hoogste eersteweeks ***

‘Moves like Jagger’, de vorige single van Maroon 5 feat. Christina Aguilera, ging in première tijdens ‘The voice of America’. Het nummer werd hun grootste hit (#2 in 2011). Zanger Adam Levine en Christina Aguilera zijn coaches in het programma. Niet zo vreemd dus dat ‘Payphone’, het nieuwste nummer van de groep feat. Wiz Kalifa, ook in dat programma, op 16 april, voor het eerst te zien was.

Op het nummer, afkomstig van het vierde album ‘Overexposed’ dat in juni verschijnt, doet de Amerikaanse rapper Wiz Kalifa mee. Kalifa (echte naam Cameron Jibril Thomaz, geboren op 8 september 1987 in Mino, North Carolina) bracht al in 2006 zijn eerste album ‘Show and prove’ uit. Het grote succes kwam echter pas bij ‘Rolling papers’, zijn vierde album dat vorig jaar verscheen en bij ons de 44e plaats bereikte. Daarvan werd ‘Black and yellow’ een redelijke hit (#44).

Nog beter ging het toen Kalifa met Snoop dogg (een persoonlijke vriend) en Bruno Mars het nummer ‘Young, wild & free’ opnam. Eind december 2011 stond het nummer een weekje op #11 en het nummer staat nog steeds genoteerd, al een half jaar, deze week op #66. Hoewel zijn bijdrage op ‘Payphone’, binnen op #21, niet echt overtuigend klinkt, wordt het volgende week wel zijn eerste top 10-hit.

Rihanna scoort met Australisch cabaretliedje

Rihanna: Where have you been (23)

De hits van Rihanna blijven elkaar snel opvolgen. Zowel in 2010 als 2011 scoorde ze er vijf en dat zit er voor 2012 ook wel in. Want ‘Where have you been’, binnen op #23, is na ‘Talk that talk’ (#61 in maart) en ‘Princess of China’ (#48 in februari) al haar derde hit dit jaar. ‘Where have you been’ nam ze op in kamer 654 van het Grand hotel in Oslo, Noorwegen. Het nummer is medegeschreven door Calvin Harris, waarmee Rihanna het nummer ‘We found love’ opnam, dat nog steeds genoteerd staat, in de 31e week inmiddels, deze week op #72.

Australië

De basis van ‘Where have you been’ ligt in het jaar 1959, toen zowel Rihanna (geboren op 20 februari 1988) als Harris (van 17 januari 1984), nog lang niet waren geboren. Het gaat om het nummer ‘I’ve been everywhere’, geschreven door Albert Geoffrey McElhinney, kortweg de countryzanger Geoff Mack, uit Australië. Mack had een tijdje het amusement verzorgd in een vakantiepark. Vervolgens werd hij benaderd voor een cabaretact in Sidney, waarop hij bezig ging met een nummer dat zou dienen voor de opening.

Thuis in Queensland, omgeven door kaarten van Queensland, New South Wales en Victoria met plaatsen waar hij was geweest, schreef hij het nummer, waarin 94 (!) Australische steden worden opgesomd. Hij noemde het ‘Swagman rock’ en vanaf het begin was het een succesnummer.

In 1961 adviseerde iemand van Festival records hem, om het nummer een andere naam te geven. ‘Swagman rock’ wordt geassocieerd met rock ’n roll muziek, dat minder populair werd. Geoff Mack (links op de foto) volgde het advies op en vanaf januari 1962 veranderde heette zijn nummer ‘Where have you been’. Vervolgens nam Leslie Morrison (rechts), alias zanger Lucky Starr, het nummer op en stond er in Australië vijftien weken mee op de eerste plaats.

coverversies

Voor de Canadese zanger Hank Snow schreef Mack een versie met Amerikaanse plaatsnamen, die er een #1-hit mee scoorde in de Countrylijsten. Van ‘I’ve been everywhere’ zijn niet minder dan 130 coverversies verschenen, van Johnny Cash tot DJ Ötzi. Daaronder dus ook versies in andere talen en over andere steden. Een Nederlandstalige versie is er echter nog niet. Wellicht dat die er nu komt, nu Rihanna er met het afgeleide van het originele nummer, haar 39e hit mee scoort.

Henk Bernard shopt nog steeds in Duitsland

Henk Bernard: Jij voelt aan als goud (56)

Vorig jaar september scoorde de toen 45-jarige Henk Bernard een eerste hit met ‘Tranen zijn niet alleen om te huilen’ dat het zes weken volhield met als hoogte notering #50. Begin dit jaar verscheen de opvolger, ‘Een ster zal schijnen over jou’, dat een weekje korter stond genoteerd en drie plaatsen lager eindigde: #53. Deze week is Bernard toe aan zijn derde notering, ‘Jij voelt aan als goud’, waarvan we voor Henk hopen dat de neergaande spiraal niet doorzet. De basis van al zijn drie hits ligt in Duitse Schlagers. ‘Jij voelt aan als goud’, heet ‘Ich vermisse Dich’ van Andreas Lawo en komt uit 2009.

Rinus Werrens heeft nu alle ruimte om te scoren

Rinus Werrens: Maria (76)

Vraagje: wat is de overeenkomst tussen Rinus Werrens (op #76) en Willem Barth (op #77)? Antwoord: Tekstschrijfster Alie Bakker, die nummers schreef voor Willem en schrijft voor Rinus. ‘Maria’ is van haar hand, Manfred Jongenelis deed de productie. Bakker zingt ook zelf haar eigen liedjes, in 2010 bracht ze het album ‘Open je hart’ uit.

Rinus Werrens (Breda, 20 oktober 1993) wordt wel de jeugdige uitvoering van Willem Barth genoemd, die 17 jaar ouder is, want beide vissen in dezelfde muzikale vijver. Sinds vorig jaar is Barth echter een andere muzikale weg ingeslagen (zie onder #77), en heeft Werrens dus de hele vijver tot zijn beschikking! Muzikaal gezien doet ‘Maria’ ons (zeker in het begin) denken aan ‘Niemand laat zijn eigen kind alleen’ van Willy & Willeke Alberti, beter bekend als ‘Save your love’ van René & Renato (#2 in 1983).

Willem Barth komt met een nieuw geluid

Willem Barth: Ik wil ’n beetje dit (77)

Vorig jaar maakte Willem Barth (Doetinchem, 22 februari 1976) de overstap naar platenmaatschappij CNR en kwam daarmee onder de hoede van het schrijversduo Emile Hartkamp en Norus Padidar, die tientallen hits schreven voor onder andere Frans Bauer en Marianne Weber. Voorheen scoorde Willem vier top 30-noteringen, waaronder een #7-notering voor ‘Bella bella signorina’ (in 2010). Met Hartkamp en Padidar moet dat ook kunnen. ‘Ik wil ’n beetje dit’ is de eerste proeve of het nieuwe geluid van Willem aanslaat en anders moet hij zelf maar eens met zijn vuisten op de tafel slaan!

Voor de goede orde: ‘Zeg me’, dat begin dit jaar niet verder kwam dan de 88e plaats, was een cover van ‘Ai se eu te pego!’ van Michel Teló. Het nummer was een muzikaal uitstapje dat toevallig voorbij kwam en dat kon Willem niet laten schieten. Binnenkort komt hij met een nieuw album waarop ‘Zeg me’ en ‘Ik wil ’n beetje dit’ komen te staan.

Twenty 4 seven heeft nieuwe zangeres

Twenty 4 seven feat. Stay-C & Li-Ann: The reason (91)

Al in 2010 kondigde Ruud van Rijen, de man achter Twenty 4 seven, een single aan met een nieuwe zangeres: Li-Ann. Die is er nu eindelijk: ‘The reason’. Als we de C.V. van Li-Ann bekijken, dan blijkt dat we haar al langer kennen.

Li-Ann heeft voluit Lianne Lucia van Groen (Zaandam, 17 maart 1985), en was één van de vijf zangeressen van Raffish dat eind 2004, de talentenjacht ‘Popstars – the rivals’ door het scoren van een #1-hit met ‘Plaything’. In 2006 stopte Raffish en kort daarna werd Lianne benaderd door Regi Penxten (bekend van Milk inc.), om de leader van het Belgische tv-programma ‘We like to party’ in te zingen. De tune verscheen op single onder de titel ‘Friday’ en werd een Top 20 Hit in Vlaanderen.

In 2007 nam ze als Li-Ann de single ‘Pop the cherry’ op dat een weekje op #95 stond. Twee jaar later maakt ze samen met Sharon Doorzon (ook voormalig Raffish) deel uit van Twenty 4 seven en sinds 2010 is ze de enige zangeres. In dat jaar verscheen ‘Slave to the music (reloaded)’, dat niets deed.

Sinds 1991 komt de mannelijke inbreng van rapper Stay-C. Stacey ‘Stay-c’ Paton (Rotterdam, 31 januari 1969) bracht in 1988 zijn eerste single uit ‘Turn up the music’. Twee jaar later werd hij gevraagd om een rapper te vervangen die ziek werd en op het punt stond op tournee te gaan door Europa als voorprogramma van Twenty 4 seven featuring Captain Hollywood, dat bestond uit zangeres Nance en rapper Tony Dawson-Harrison. Toen Tony in 1991 de groep verliet wegens een meningsverschil met Ruud van Reijen, de man achter Twenty 4 seven, vroeg ze Stay-c om hem te vervangen.

Die wisseling was niet verkeerd voor de dance-act, want vanaf dat moment scoorden ze de ene na de andere hit in binnen en buitenland, waaronder ‘Slave to the music’ en ‘Is it love’, beide #6 in 1993. Nadat de twee elkaar in 1996 niet meer konden luchten of zien, stapte Nance er uit, en ging Stay-C verder met zangeres Stella. Ook bracht hij nummers uit onder zijn eigen naam Stacey Paton en als Stay-C Paton. Vorig jaar scoorde hij met ‘I am no superman’ een #11-hit, samen met Jeronimo. Daarnaast heeft Stacy-C zijn oude liefde, het draaien van house classics, opgepakt en kun je hem dus tegenkomen op vooral 90-er jaren feesten.

C2C leerde alles door naar video’s te kijken

C2C: Down the road (97)

C2C staat niet voor Cradle to cradle (een nieuwe kijk op duurzaam ontwerpen) maar voor Coup2Crosse, in het Frans een term die gebruikt wordt bij het dj-en. De term komt uit 1996 van de mixtape ‘Turntablism’ van de Amerikaanse dj Babu. De term is ontleend aan het mengpaneel van de cross-fader.

C2C is een groep van vier Franse dj’s. De vier, DJ Pfel (Pierre Forestier), 20Syl (Sylvain Richard), Atom (Thomas le Vexier) & Greem (Guillaume Jaulin) zaten op dezelfde school. Naast skateboarden, basketbal en het spelen van videospelletjes, hadden ze nog een gezamenlijke passie: muziek maken. 20Syl en Greem kenden elkaar van de rapgroep Hocus pocus, de andere twee zouden later het dj-duo Beat torrent vormen. De muzikale gemeenschappelijke deler van de vier was Amerikaanse hiphop van acts als Wu tang clan en A tribe called quest.

video’s kijken

De kunst van het dj-en en alles wat daar mee te maken heeft, leerden ze van het kijken naar heel veel video’s, want geen van de vier heeft een muzikale achtergrond. Door de jaren heen ontwikkelden ze een eigen stijl, die ook nationaal en internationaal aansloeg. In 2003 werden ze als eerste dj-team wereldkampioen hiphop. Dat bleven ze nog drie jaar daarna, iets wat nog niet weer is gepresteerd. C2C bestaat sinds 1998, en toch verscheen pas in januari van dit jaar hun eerste EP ‘Down the road’. Volgens Greem komt dat omdat ze allemaal druk waren met eigen projecten. Gezien het succes van de EP hebben ze daar voorlopig weinig tijd meer voor.
In mei komen de vier met hun eerste album.